Старонка:Збор твораў (Гартны, 1929—1932). Том 1.pdf/232

НЯ СКРЫЦЬ СУЗОР‘ЯЎ ЦЕМНІ НОЧЫ…

Ня скрыць сузор‘яў цемні ночы,
Сьлязам вачэй не асьляпіць,
Як ветру часу ня спыніць,
Як дзей наступных не спрарочыць…
І кроў пралітая рабочых,
І кроў пралітая, сялян
Падніме помсты акіян
І змые ўшчэнт варожы стан,
Што к волі пыніць роўны пуць,
Якім працоўныя ідуць.

∗
∗               ∗

Ня скрыць сузор‘яў цемні ночы,
Вясны марозу ня спыніць…
Ня доўга будзе лёс бядочы
Жыцьцё краіны крывяніць…
І хоць балюча цяты раны,
Хоць сочыць з іх струменем кроў, —
На жах драпежных варагоў,
Ці позна будзе то, ці рана —
Зрасьцецца край чацьвертаваны
Ў магутны, згартаваны
Свабоды вечнае захоў.

Смаленск, 22/X 1920