Старонка:Збор твораў (Гартны, 1929—1932). Том 1.pdf/323

Гэта старонка не была вычытаная

КАЛЯ БОРУ СОНЦА ХОДЗІЦЬ

Каля бору сонца ходзіць
На высокіх ценкіх дыбах,
Чарадою цені водзіць
Па кустох — густых сядзібах —

Доўгакосых,
Тоўстаносых,
Цёмнатварых,
Грозных, ярых
Лясуноў.
З-пад кустоў,
З тайных сховаў,
Вабам, зовам
На палянкі,
На гулянкі,

Насустрэчу сьветлай ночы
Духаў скрытных зазывае,
І ў сьляпыя цемні-вочы
Сітам промень расьсявае.
Вузкіх шляхаў выгіб ломкі
Машастовай руньню убраны,
І шнуруюць скокам ёмкім
Німфы ведзьмы, феі-панны —

На граніцу,
Да крыніцы,
На гуляньне,
Як загляне
Маладзік;