Старонка:Звон вясны (1926).pdf/24

А у вечар чорны, моладзь на вячоркі
Пад гармонік сіплы ды праводзіць дзень,
Колькі будзе песень, а колькі гаворак,
Скажуць, што прыехаў з гораду студэнт.

Блізка мне да сэрца сосен шапаценьне,
Радасьць мая дзікая, ці то сон зьвінеў?!
Толькі на азёрах ловіць месяц цені,
І пяюць завеі песьні аб зіме.

|}