Старонка:Звон вясны (1926).pdf/38

Гэта старонка не была вычытаная

ШТРЫХІ…

(11 ліпню — дню вызваленьня Беларусі
ад палякаў прысьвячаю).

I

Ахапіла жудасьць вёскі:
Ой, пажар, пажар прадчулі!
Блізка, блізка „польска войска“ —
Б‘юць гарматы, сьвішчуць кулі…
Гнецца, плача лес сасновы:
Загуляе кат нанова…

II

То ня бура стогне ў лесе,
То ня плача так зязюля…
Гэта ў вёсцы у Залесьсі
Енчыць дзеўчына Гануля…
Ой, памяты русы косы,
Акрываўленыя грудзі…
Матка жудасна галосіць:
Ой, ратуйце, добры людзі!..
Ці-ж я дочку гадавала,
Калыхала на узьмежку,
Закруціла каб навалай?!
Пан з шалёнаю усьмешкай
Падбягае… трах прыкладам!
Маці з дочкай ляглі радам.