Старонка:Звон вясны (1926).pdf/39

Гэта старонка не была вычытаная

III

Затрашчалі рэбры вёскі,
Певень загуляў чырвоны
І прыціхлі на‘т палоскі,
Замаўчалі ў страху гоні…
Шмат крыві мужычай льлецца,
Сонца — чорнае ад дыму,
Чырванеюць хвалі ў рэчцы
Але Шаблон:Абмлыка уздымам!

IV

Гэй, балюй, гуляй, мой „пане“
Пі віно крыві і сьлёз…
Эх, занадта паляць раны…
Не маркоцься, вербалозьзе!..
Расступіся, бор сасновы,
Да сябе вазьмі хлапцоў, —
Вырвем долю мы нанова…
Стройся армія ў лапцёх!..