Гэта старонка не была вычытаная
V
Гойсаюць жаўнеры,
Гойсаюць па вёсках,
Нібы тыя зьверы,
Мужыкоў палосяць…
Рэчка, рэчка сьлёзаў…
Дзе сыны?
Псякрэвы!..
Маўчыць вербалозьзе, —
Эх, ня скажуць дрэвы.
VI
Гэй!.. пранёсься гром у лесе:
Абвясьціў паўстаньне вецер.
Пан дрыготны бровы зьвесіў…
Эх, „псякрэв“, ліпнёвы вечар!..
Зашумелі сосны гулка,
Кулі кружаць ў карагодзе…
То паўстанец ды з завулку
На паноў абрэз наводзіць…
