Старонка:Звон вясны (1926).pdf/44

Гэта старонка не была вычытаная

УСПАМІНЫ…

Я сядзеў там адзінокі, —
Каля саду на мяжы…
Летні вечар павалокай
На палеткі хмель імжыў…

Там, у вёсцы у далёкай,
Што тапілася ў палёх,
На зямлі зялёнабокай
Сіні небасхіл прылёг.

Ад сьпякоты грудзей лета
Ноч купалася ў рацэ…
І прышла ты праз палетак
З васількамі у руцэ…

І прышла ты веснавіцай:
Ня прыйсьці ты не магла…
Усьміхнулася начніцай,
Засьмяялася імгла.