Старонка:Зорнасьць (1927).pdf/48

КАСТУСЬ КАЛІНОУСКІ

З агнём ў вачах, з душою брата,
На вуснах з клічам вызваленьня
І ў сэрцы з прагай захапленьня
Ён з вёскі ў горад, з кузьні ў хату

Ішоў па землях беларускіх
І, як прарок, прарочыў людзям —
Сваім братом, — што шчасьце будзе,
Што на шляхох на гэтых вузкіх,

Дзе ўсё застынула ў тумане,
Няма прастору дзе для волі,
Дзе чутны стогны, енкі, болі, —
Вялікі гмахам шлях змаганьня.

І сам, узяўшы меч вялікі,
З дружынай вернаю па працы
Пайшоў за вольнасьці змагацца, —
Дрыжэла панства, як і ўсякі,