Гэта старонка не была вычытаная
Хто быў ня згодзен з ім у мэце,
Хто вораг быў сваёй краіне.
Нядарам помніць аб тым сыне
Маць-Беларусь і ўсе на сьвеце.
І зацягнулась бойка доўга,
Бо вораг моцны быў, трывалы.
Але што далей раць дрыжала —
Расла варожая трывога.
— Браты за намі перамога! —
Зычэў той вокліч, нібы рэха,
І адгукалась шчасьце сьмехам
Паўздоўж змаганчаскай дарогі.
Будзіла веру навальніца,
Ўліваўшы ў мора сьвежасьць плыні.
— За лепшы лёс сваёй айчыны,
Браты, мы будзем далей біцца!
Ліецца кроў на землях нашых,
Адрэзаць хочуць ў нас айчыну
Паны, абшарнікі, чужынцы,
І пот, і кроў нашу забраўшы.
