Дрэвы шапочуць у боскай драмоце,
Зоркі гараць, зачапіўшысь у галінах,
Пар лёгкаўздымны кадзіць на балоце,
Таюць ў начы ціхасьпеўныя гімны…
Гэта малітвы к прастору — Сусьвету
Ў сьветла-пяшчотным зямлі прабуджэньні…
Быццам крылатыя казкі-прыветы,
Быццам цудоўныя сьпевы-тамленьні…
Слухай… Маўчы…
