Старонка:З жыцьця і дзейнасьці Казімера Сваяка (1936).pdf/17

Гэта старонка не была вычытаная

13 жніўня. Сягоньня, слухаючы звон наш цудны касьцельны, раблю пробу аддаць уражаньне вершам. Папольску пішуць усе. Беларус — сірата: сьмяюцца з яго мовы. Я люблю бедных, апушчаных... Буду пісаць пабеларуску. Мова беларуская ёсьць гладкай і згучнай: можа служыць і да паэзіі (але сам сябе я да паэтаў залічыць ня важуся). Пастараюся выгладзіць стыль свой беларускі. Згодзіцца ў будучыне"[1].

  1. Казімер Сваяк; Там-жа, бач. 30-31.