Старонка:З палёў Заходняй Беларусі (1927).pdf/18

∗
∗     ∗

Хто мужны, хто сьмелы, хто дужы,
Хто цэлем працят залатым,
Над тым неўладарныя сьцюжы,
І лёс неўладарны над тым.

Хто к страху глухі, безразважны,
Хто з воляй каванай, як сталь,
Той хмелем трывогаў адважны,
І шлях яго толькі у даль.

Ёсьць радасьць у ярасьці бою,
Ў змаганьні скрыжованых сіл —
Спаткаць сваю волю з чужою,
З гарачнасьцю іншай свой пыл

Ня бледнуць; у час небясьпекі
Стрымаць няслухмяную кроў;
Прад вокам упартым павекі
Ня хінуць ганебна далоў.