Старонка:З палёў Заходняй Беларусі (1927).pdf/20

Гэта старонка не была вычытаная

ЭКСПРЭС

„Маладняку“ да 3-х угод-
каў яго існаваньня.


Едуць, едуць паяжджане.
Я. Купала

Сёламі, доламі, борам, прасторам,
Стукаты, грукаты, звон.
Збуджаны, знуджаны, змораны горам,
Зможаны змора і сон.

Скогатам, рогатам рэжа паветра.
Супраць карагі, ламы…
Бурнасьцю ветра з панурага нетра
Хто гэта? хто гэта? — Мы!

Ад спанку, з паўстанку мы рушыма ранкам.
Выраю высіцца зык.
Рэха, грымоты, разводзьдзе-заранка,
Наш бліскавіца-цягнік.

Мінуты міма жальба і жалоба,
Жорсткае джала жалю.
Радасьць буялая, радасьць-аздоба
Зяблую зябіць зямлю.