Старонка:З палёў Заходняй Беларусі (1927).pdf/24

Гэта старонка не была вычытаная

∗     ∗

Ляпей жабрачы лёс,
У рукі кій, за плечы торба;
Ляпей страха нябёс,
Бясконцы шлях і леры корба;

Ляпей чужыны золь,
Сьцякаць ад чорнай працы потам
Ляпей, нязмогшы боль,
Сканаць самотнаму пад плотам;

Але ня лёс раба
З бязвольля ўласнага й бясьсільля;
Ня гэтая жальба
На скутыя рабамі крыльлі.

Хто волю верна сьніць,
Працят лятункам аб вялiкiм.
Таго не спакусіць
Ні ўладай, ні дабром бязьлікім.

І хай прысуд гняце
І нікнуць вербалозы ніца,
Душы аб пекнаце
Непераможна-думных сьніцца.

1923 г.