Старонка:З пушкі на Луну.pdf/91

Гэта старонка была вычытаная

ўсе вольныя іспанскія сродкі трэба было тады аддаць на пабудову чыгунак.

Англія аднеслася да адозвы Барбікена таксама, як Грынвічская абсерваторыя да навуковага боку справы Пушачнага клуба. Англія і яе калоніі не схавалі сваёй антыпатыі, сваёй пагарды да амерыканскіх вымудраў. У гэтым выпадку ўсе англічане аказаліся адзінадушнымі. Некаторыя іх газеты далі зразумець, што справа Пушачнага клуба супярэчыла прынцыпу неўмяшання, якое з’яўляецца спрадвечным дэвізам англічан, і загадзя аб’явілі, што Англія не падпішацца ні на адзін фартынг[1]. Так яно і вышла.

Пушачны клуб, усе Злучаныя Штаты і нават усе амерыканскія газеты аднесліся да гэтай весткі з пагардлівым маўчаннем і працягвалі свае вымудры як нічога і не было.

У выніку ў распараджэнні Пушачнага клуба аказаўся велізарны капітал. Падпіска дала наступныя сумы:

Айчынная падпіска 4 000 000 далараў
Замежная 1 446 675


Разам 5 446 675 далараў

Можа здацца, што гэтай сумы было занадта нават для вялікай справы Пушачнага клуба. Аднак, патрэбны былі каласальныя сумы на адліўку і абточку калумбіяды, на мураванне каменнай сцяны для яе, на перавозку рабочых і будаўніцтва ім жылля ў амаль пустыннай краіне, на пабудову будынкаў і металургічных печаў, на абсталяванне майстэрняў і на кіраўніцтва ўсімі гэтымі работамі;

  1. Самая дробная манета ў Англіі.