Гэта старонка не была вычытаная
сусьветных бунтаў ліхтары
і промін выклічуць удодні,
Ня ўспомняць нашчадкі тады
яго і тысячы падобных?
Ты чуеш, скептык малады?
І многа іх такіх, як Роткін —
Кладуць апошнія гады
Да постамэнту пяцігодкі.
Консьпірацыйны змрок вачэй
даўно ў сьвітанках сьвежых згінуў.
Мы ночы думалі пільней
над недахопамі тканіны.
Віднейшая прад намі даль…
Расьце романтыка другая,
і добраякасны паркаль
краіна працы вымагае.
Я веру ў маладосьць маю
і ў нашых „старычкоў“ нязломных —
На ткальнях, сьлёсарнях ці домнах
ў зашмальцаваную сям‘ю,
ў яе працоўную адвагу, —
і так, як некалі ў баёх,
у мірных бойках, мірных днёх
мы атрымаем перавагу
пад тым-жа сэрцу дарагім,
пад тым-жа слаўным і старым
пад баявым Чырвоным сьцягам.
1930
|}