КАБ ЖЫЦЬ, СЬПЯВАЦЬ І НЕ СТАРЭЦЬ…
|
Каб жыць, сьпяваць і не старэць,
Каб бачыць шлях перад сабою —
Сябры, нам трэба паланець
Жывой пясьнярскаю душою.
Слухмянай хваляй праплывуць
Пражытых дзён агні і гулы…
Вякі сумленна панясуць
Жыцьцём запаленую чуласьць.
І там, за засьцілкай зімы,
Прайшоўшы горда шлях суровы, —
Угледзім, можа быць, і мы
Даўно прачутыя асновы.
Таму цяпер, у дыме кроз
Ня варта пець аб лірных струнах
І трэба кроплі дымных сьлёз
Судзіць, як злосьніцкі рабунак.
Нам трэба жыць куды ярчэй,
Жыцьпе кнатою асяродзьдзя.
|
