|
Ой, як цяжка дачакацца,
Покуль бабы і мужчыны,
Змогуць розуму набрацца
І ня слухаць чартаўшчыны!
Бо у вёсцы ад знахарак
Ні пралазу, ні праходу,
Хоць бяры усіх за карак,
І прудзі ля млына воду!
Далібог — часамі веры
Мне ня даў-бы той і гэты,
Што да ўсякае халеры
Людзі едуць ў дзьве карэты…
Але тут, як на далоні —
Ці ты проста, ці ты крыва —
Глянь на бацькаўскія гоні:
Ўсё да кропелькі праўдзіва!
Распачну вам па парадку —
Мо‘ крыху ня надта плаўна —
Пра вясковую „нарадку“,
Што мне здарылась нядаўна…
На вясельлі у Рыгора,
Калі йшоў ён цераз сені,
|
