|
Ой, кабеткі, мае кветкі,
Не сярдуйце на мяне,
Бо ад вашае суседкі
Ўжо дасталася сьпіне —
Як загрэе чапялой,
Разьвітаешся з душой!
Сам дзіўлюся болей добы,
Як застаўся я жывы…
Посьле гэтакай аздобы
Не загрэйце-ж мне і вы,
Бо і так ня чую ног,
Хоць вядзі мяне утрох!
У піўной за бочкай піва
Бог схапіў Пятра за лоб —
Папытаюся для дзіва,
За які такі патоп?
Што за спрэчка вышла ў вас?
Гаварэце зразу ў раз!
Бог і кажа мне пра спрэчку:
„Вось якая навіна —
Пётра ўзяўся — за авечку,
Я стаю — за барана…
|
