Старонка:Колядная пісанка (1913).pdf/34

Гэта старонка не была вычытаная

25. Так казаў гаспадар у сэрцы сваім і думках сваіх. І не падняў ён рукі на васількі.

26. Я ж гавару вам: добра быць коласам; але шчасьліў той, каму давялося быць васількам. Бо на што каласы, калі німа васількаў?

27. І, кажучы так, пачуў Ен песьню жнеяк, і прамовіў: слухайце. што кажуць словы гэтай песьні. Яе складалі людзі, каторые ведаюць, чаго варты хлеб.

28. Яны-ж пачулі, што словы тэй песьні кажуць: німа лепш цьвяточка над васілёчка. І далей ужо моўчкі ішлі Яны.

29. І босые ногі Хрыста пакідалі на цёплым і мяккім пылу дарогі сьляды.

30. Але горэ вам, людзі, бо даўно ужо затапталі вы іх. Амін.

Рукапіс гэты адшукаў

Максім Богдановіч.