Старонка:Колядная пісанка (1913).pdf/59

На сьценах замшовых язьмінам цьвітуць;
На вянку венчальным залацяцца зоры,
Белые праменьня па грудзях паўзуць
Цешыцца княгіня з вольнаго прывольля,
Цешыцца с срэбрыстай царсцьвеннай красы
Да апошняй ласкі, да апошняй волі,
Да трывогі першай і першай сьлязы

Ф. Чэрнышэвіч.

|}