Гэта старонка не была вычытаная
Маладосьць! Агнявыя краскі…
Зацьвітай-жа
вішнёвым цьветам!
Ой, ты, май мой,
чароўная казка, —
Загрымі па ўсяму сусьвету!
Хтосьці швэндае ўдзень,
нібы ноччу,
На шляхох
прычытаньнямі сьвішча…
Май мой стромкі!
Ды плюнь яму ў вочы
на вясельным на гэтым ігрышчы…
…Па-над садам гайдаецца воўна,
Гэта значыць —
пялёсткаў рой.
Ты за тое ў мяне і каштоўны,
Што ўздымаеш вясновы настрой!..
|}
