варэз, які стаяў недалёка ад Кольхауна. — Трэба і яму адплаціць тым-жа!
— Гэта яшчэ не даказана. Вы яшчэ не чулі ўсіх паказанняў. Трэба выслухаць, што гавораць сведкі другога боку.
Суддзя дае распараджэнне, і глашатай выклікае Феліма О‘Ніла.
Збіўчывы расказ слугі мустангера, месцамі зусім непраўдападобны, мала гаворыць у карысць яго гаспадара.
Выклікаюць і другога сведку:
— Зебулон Стумп!
Вялізная фігура старога паказваецца з натоўпа; яго ўсе ведаюць як лепшага паляўнічага сетлмента.
Гледачы, затаіўшы дыханне, рыхтуюцца слухаць. Устанавілася агульная думка, што ў Зеба Стумпа — ключ да разгадкі таямніцы.
— Ну, што-ж, пане суддзя, — пачынае стары паляўнічы, гледзячы проста ў твар старшыні, — я гатоў расказаць усё, што ведаю аб гэтых справах. Але калі вы і прысяжныя не супярэчыце, то я палічыў-бы за лепшае, каб спачатку малады хлапец даў тлумачэнні. Пасля гэтага я дам свае, і гэта, напэўна, будзе пацверджаннем яго паказанняў, пацверджаннем яго слоў.
— Пра якога маладога хлапца вы гаворыце? — пытаецца суддзя.
— Пра мустангера, вядома. Пра таго самага, каго вы абвінавачваеце ў забойстве маладога Пойндэкстэра.
— Гэта некалькі парушыць устаноўлены парадак, — адказвае суддзя, — хоць урэшце асноўнае для нас — даведацца праўду. Што датычыць мяне, то я не надаю вялікага значэння фармальнаму боку справы, і калі прысяжныя не супярэчаць, то няхай будзе па-вашаму.
Дванаццаць прысяжных выказваюць сваю згоду.
Раздзел LXXXIX
ПРАМОВА АБВІНАВАЧВАЕМАГА
Абвінавачваемы выходзіць наперад, варта ідзе за ім на адлегласці двух крокаў. Запаноўвае абсалютнае маўчанне. Усе глядзяць на мустангера, не зводзячы вачэй. Затаіўшы дыханне, напружваюць слых, каб не прапусціць ніводнага слова прамовы, якая павінна быць споведдзю.
— Суддзі і панове прысяжныя! — гаворыць Джэральд, пачынаючы сваю прамову згодна прынятай у Техасе форме. — Я надзвычай удзячны, што вы мне далі магчымасць гаварыць. Перш за ўсё, я павінен сказаць, што не гледзячы на таямнічыя акалічнасці, якія ўпаміналіся тут, мой расказ будзе вельмі просты і растлумачыць частку загадкі. Не ўсё, што вы тут чулі, праўда. Частка паказанняў — хлусня, таксама як хлуслівы і той чалавек, які іх даваў.
