бацькі прыяжджаў ён. Я яшчэ вучаніцай тады была. Ён да мяне сватаўся… Бацька быў згодзен, а я не… Калі Польшча захапіла Заходнюю Беларусь, бацька мой, як былы афіцэр, служыў у Чырвонай арміі і ваяваў супроць белапалякаў, а я заставалася тут… Бацьку на фронце забілі… Учора я атрымала ад гэтага жандарскага афіцэра ліст і прыехала зараз за радай…
Ягор. Да каго?
Марыся. Ягор!.. (Паўза). Да цябе!..
Ягор. Што ён піша?
Марыся. Піша, што прывёз весткі ад бацькі…
Ягор. Бацька-ж твой быў у чырвоных?!. Адкуль-жа ён мае весткі?..
Марыся. Ня ведаю!.
Ягор. Тут нешта ня так!.
Марыся. У чым тут справа?
Ягор (глянуў у бок). Скажу потым! Ён сюды ідзе… (Адыходзіць).
Марыся (ідучы за ім). Ягор, пачакай!.. (Скрылася. Чуваць здалёк голас афіцэра).
Падыходзіць афіцэр і Ахрэм.
Афіцэр. Вялікая вада…
Ахрэм. Зіма была сьняжыстая… Паводкай труп прыгнала…
Афіцэр (зьдзіўлена). Труп?
Ахрэм. Паненка нейкая… Ляжыць вунь там…
Афіцэр. Ня ведама, хто яна?..
Ахрэм. Пакуль-што не, але даведаюцца людзі, бо пярсьцёнак на руцэ…
