Шпег (набраў вады, напіўся, пасьля дастаў рэвольвэр і паклаў яго за вядро). Бывайце здаровы! (Пашоў).
Уваходзіць Алеся.
Алеся. Добры дзень!.. Хто гэта ў вас быў?..
Мікола. Нейкі калека… Ці мала іх?.. А чаму пытаешся?..
Алеся. Ды так!.. Гаварыў аб чым, пытаўся?..
Мікола. Жаліўся на сваю долю!.. Казаў, — душаць палякі, уцякаць хоча!..
Алеся. А не казаў куды?..
Мікола. Туды, да нашых!..
Алеся. Ага, цікава!.. Аб чым яшчэ пытаўся?..
Мікола. Прасіў парады — дапамогі, каб праз граніцу перабрацца…
Алеся. Ну, і што?..
Мікола. Я маўчаў… Якая мая справа!..
Алеся. А далей?..
Мікола. Ну і ўсё!.. Вады напіўся і пашоў…
Алеся. Далей парога не хадзіў?..
Мікола. Вось тут стаяў…
Алеся (падышла да лавы і хутка выцягнула з-за вядра рэвольвэр). Ага!.. Дзядзька Мікола! Вы бачыце?..
Мікола. Гэта ж скуль?..
Алеся. Эх, дзядзька Мікола!.. Які вы нездагадлівы!.. Гэта-ж вам жабрак падаруначак на памяць пакінуў!..
