Старонка:Краб (1930).pdf/41

Гэта старонка не была вычытаная

Афіцэр. Як то бяз віны? Віна ёсьць!.. Ён шкодны політычны элемент!

Марыся. А вы крымінальны!..

Афіцэр. У вас, Марыся, высокая тэмпература!

Марыся. Не замазвайце, бо не замажаце!..

Афіцэр. Глупства! Марысі я ўсё дарую, бо моцна веру, што нашы ўзаемаадносіны наладзяцца!..

Марыся. Раней аддайце мне тэстамэнт!..

Афіцэр. І што тады?

Марыся. Тады пабачыце: дом будзе пад школай, а зямля ў сялян!..

Афіцэр. Няма такой патрэбы, і дзеля гэтага тэстамэнт пакуль што не аддам!

Марыся. Тым горш для вас!..

Ахрэм пад акном.

Ахрэм. А… панок тут, зайду!.. Справа ёсьць! (Чутны яго і Макрыны галасы. — Куды лезеш, чортаў смык! — Пусьці! — Ня пушчу!).

Марыся. Макрына, хто там?

Увайшла Макрына.

Макрына. Ды гэты лапатлівы, Ахрэм!

Марыся. Пусьці яго!

Макрына. А на ліха ён! Сьлядоў толькі наробіць, гразі навалачэ!..

Марыся. Я сказала — пусьці! (Макрына ўпусьціла Ахрэма, ён уваходзіць).

Ахрэм. І ня сорам, баба! Нібы кот, за нос рваць!..