Старонка:Краб (1930).pdf/42

Гэта старонка не была вычытаная

Макрына. Ня лезь, дзе паны ёсьць!..

Марыся. Макрына, ты зусім памяшалася!..

Макрына. Толькі паразумнела!..

Афіцэр. Ну, што?

Ахрэм. Да вас, паночку! Добрага дня!

Макрына. Во! Бачылі! Добрага дня! Руку яшчэ падай!..

Афіцэр. А што трэба?..

Ахрэм. Я прышоў паведаміць, што начальства ўжо едзе, каб досьледы зрабіць аб тэй утопельніцы!.. Трэба-ж і вам быць!..

Афіцэр. Буду!..

Ахрэм. Яны ўжо ў суседняй вёсцы, пытаюцца сялян, можа хто з іх бачыў яе жывую. Хто?..

Макрына. Овшэм, я — бачыла!

Афіцэр. Жывую?..

Макрына. Не, мёртвую!..

Афіцэр. Палена дубовае!..

Ахрэм. А што, зарабіла?

Макрына. Глядзі за сабою!

Афіцэр (да Марысі). Вельмі перапрашаю. Неўзабаве вярнуся!..

Марыся. Можаце і не вяртацца!.. (Ахрэм памыкаецца застацца).

Афіцэр (гэта заўважыў). Чаго застаўся?

Ахрэм. Хачу паненцы навіны сказаць!..

Марыся. Будзь ласкаў, Ахрэм!

Афіцэр. Ну, пашлі, пашлі!

Ахрэм. Я толькі з большага!..

Афіцэр (грозна). Марш! (Вышлі).