Пр. асьв. Для вас ня школы будаваць, а астрогі! (Падняўся агульны гоман).
Марыся. І гэта кажа прадстаўнік асьветы, культурны чалавек!
Пр. асьв. Так, я культурны чалавек!
Марыся. Культурны жандар!
Пр. асьв. Хамы! Быдла!
Марыся. Культурны жандар! (У гэты час падняўся з месца сакратар, сярдзіта стукнуў па стале).
Сакратар. Праўда! Вы — жандар, шпег, хцівец!.. Я не хачу больш з вамі працаваць, бо у вас няма праўды!.. Што вы мне казалі пісаць? Вам, кажа — школы будуць беларускія, а мне кажа ў пратакол пісаць: што ўсе далі згоду на школы польскія. Полёнізатары, гвалтаўнікі! (Ён скінуў шапку, на якой быў белы арол, кінуў на падлогу, парваў пратакол і выбег. Агульны гоман).
Марыся. А што, не мая праўда? Браткі, чулі?
Усе. Чулі!
Марыся. Няма нам чаго тут больш рабіць! За мною! (Усе выходзяць, пяючы).
|
«Мы доўга цярпелі, |
Селянін 1-шы яго адвёў і пашлі).
Пр. асьв. (застаўшыся адзін). Што-ж цяпер рабіць?
