Ягор. Ні з месца, а то лоб расшчаплю! (Наставіўшы рэвольвэр).
Алеся (наставіўшы рэвольвэр). Папаўся краб у сеці!
Уваходзяць трое партызан і між імі Жук. Усе ўзброеныя.
Ягор. Вось ён!
Афіцэр. Хто гэта?
Жук (вышаў наперад). Мы — партызаны.
Афіцэр. Партызаны! Ворагі дзяржавы Польскай! Варта! (Хапіўся за кабуру). Дзе мой наган?
Алеся. Ваш наган у мяне!
Жук (дае каманду ў дзьверы). Хлопцы! на коні, а вы упярод!
Афіцэр (пра сябе). Як-жа быць?
Жук (грозна). Упярод! (Яшчэ мацней). Упярод! (Узяў афіцэра за карк і выпхнуў за дзьверы; за ім вышлі двое партызан, Жук застаўся).
Ягор. А цяпер наша чарга, Марыся! Больш жыцьця, праз ноч мы будзем пад чырвоным сьцягам!
Алеся. Пад сьцягам Сярпа і Молата! (У гэты час Жук махнуў у дзьвярох рукой, раздаўся выстрал).
Марыся. Ах! Што гэта?
Жук. Партызанскі прыгавар.
Алеся. Туды яму і дарога!
Ягор (да Марысі). Пашлі!
Алеся. У Савецкую Беларусь! (Усе выходзяць).
ЗАСЛОНА
