ў Лелевэля: „Dodatek do pisma Daniłowicza o katalogu biblioteki Tołstowa. О „Dyplomatyce Ruskiej“. Выдана ў „Актах Зап. Россіи“, І, № 15.
ГРАМАТА ВЯЛ. КН. ЛІТОЎСКАГА ВІТАЎТА АБ РАЗЬДЗЕЛЕ ВОЗЕРА ІСЭТА, 1399 Г. Архіў Віленскай Капітулы „Акты Зап. Россіи“ І, № 16. Сахараў, т. ХV.
ПОЛАЦКАЕ ЕВАНГЕЛЬЛЕ ХIII–ХІV СТ. Прыналежала полацкаму Прадцечанскаму манастыру, адкуль было забрана ў пачатках ХІХ ст. Цяпер знаходзіцца ў Петр. Публ. бібліатэцы (Аддзел І, № 17). Пісана на цэлы ліст на добрым гладкім пэргаміне, уставам, у 2 гранкі. Застаўкі і пачатныя літары размаляваны мініяй. Названьні месяцаў у Евангельлі:
руинь (верасень), просинецъ (студзень), снѣжинъ (люты), сухыи (сакавік), березозолъ (красавік), травень (май), изокъ (чэрвень), чэрвень (ліпень), заревъ (жнівень).
У гэтым Евангельлі многа слоў і сказаў народных; гэтак, замест славянскага: „крины сельныя“, тут — чвѣтца польскаго, бещаден ў значэньні „безпатомны", посага і іншыя даволі чысьленыя азнакі крыўскай мовы.
Тут-жа наданьне вял. кн. Полацкага Ануфрыя.
