„А про то не отзывнѣ дали есмо и моцъю того жь листа: щедре даваемъ, призволяемъ и вѣчне даруемъ посполито овшейки права тыи, зволенства твердости, якожъ имають прелаты, княжата, рытеры, шляхтичи, бояре, мѣстичи коруны полское“.
Па свайму зьместу гэты прывілей зьяўляецца зборнікам рожных артыкулаў дзяржаўнага права, — маетнага, сямейнага, спадковага, грамадзянскага і часьцю крымінальнага; тут усё прыраўнываецца да правоў і звычаяў — „коруны полское“. Між іншым зьвяртае увагу ў гэтым прывілею абмежаньне ў правох чужаземцаў: кароль урочыста абяцае не даваць ім у карыстаньне зямель і не назначаць іх на ўрадовыя становішчы.
Такежъ обѣцюемъ и слюбуемъ ижъ въ земляхъ тыхъ нашыхъ великого князьства земль, городовъ, мѣстъ, а либо которыхъ-кольвекъ дѣдичствъ у володѣніе и въ дерьжаніе, а любо нѣкоторыи вряды, а любо чьти не имамъ дать жадному чужоземцу, але только родичамъ тыхъ земль нашыхъ предреченыхъ великого князьства Литовского маемъ давати и наши послѣ будучии дадутъ въ держаніе и володѣніе“.
Пры гэтым в. кн. Казимир дае урочыстае абяцаньне:
…„А обѣцюемъ а слюбуемъ, ижъ панства нашего земль великого князьства предреченого не вменшимъ, але у границахъ, какъ же предки были наши, на имя Князь Александр нареченыи Витовтъ, дядя нашъ, и иныи держали и володѣли, тако жъ и мы тые жъ земли здоровы, границы цѣлы и зуполны держати будемъ, и володѣти и шитити, а съ Божьею помочью и всими силами нашыми розширяти будемъ".
ЛІСТ МІТРАПАЛІТА ЮНЫ ПОЛАЦКАМУ АРХІМАНДРЫТУ КАЛЛІСТУ, КАЛЯ 1458 Г.
…„А что, сыну, пишешь о поставленіи и зачимъ то еще какъ не сведно: ино то Богу вѣдомо, что велми есмь хотѣлъ быти въ дому Пречистыя Богородицы въ Святѣй Софѣи, и у великаго Господаря и у великаго Короля, коли былъ въ своей отчинѣ, въ Литовьской земли“…
ГРАМАТА МСЬЦІСЛАЎСКАГА КНЯЗЯ ІОАННА ЮР’ЕВІЧА ПОЛАЦКАМУ САФІЙСКАМУ САБОРУ 1458–1459 Г.
Грамата гэта ўпісана ў Евангельле полацкага Прадцечанскага манастыра ХІV ст., якое пераховуецца ў Петр. Публ. бібл. (Рук. гр. Толстого, ІІ, № 3). — „Акты Зап. Россіи“, т. І, № 62. „Вит. Стар.“, т. V, ч. І, бал. 18.
ГРАМАТА АЛЕХНЫ ДОВАЙНОВІЧА 1459 Г. „У ВИЛНИ“. Monumenta ducum in Ostrog. Archiwum S., I, 52. Карскій, „Бѣлоруссы“, т. І.
ТЭСТАМАНТ КНЯЗЯ МСЬЦІСЛАЎСКАГА ІВАНА ЮР’ЕВІЧА 1463 Г. — „Бѣлорусскій Архивъ“ Грыгаровіча. Карскій, „Бѣлоруссы“, т. І.
ГРАМАТА КАРАЛЯ КАЗІМІРА ГОРАДУ КОЎНЕ 1463 Г. Срезневскій, „Свѣд. и зам.“ Х. Карскій, „Бѣлоруссы“, т. І.
