Старонка:Ластоўскі В. Гісторыя беларускай (крыўскай) кнігі.pdf/317

Гэта старонка не была вычытаная

У гэтай вялікай справе дапамагалі Скарыне матэр’яльна Полацкія і Віленскія мяшчане і грамадзкія дзеячы, як віленскія бурмістры Багдан Аньковіч і Якуб Бабіч.

Кнігі друкаваў Скарына некатарыя на царкоўна-славянскай мове (Псалтыр, Апостал), а іншыя на тагочаснай нашай літэратурнай мове. Псалтыр і Апостал былі вельмі пашыраны, дык Скарына агранічыўся толькі рэдакційнай папраўкай тэксту і дадаткам тлумачэньняў у крыўскай мове, а такжа памешчаньнем на белягох кнігі слоў, незразумелых для чытачоў. Другія кнігі Бібліі, менш пашыраныя і вядомыя толькі ў адрыўках, ён дапоўніў і прарэдагаваў, а некатарыя кнігі пераклаў нанова, карыстаючыся старымі рукапісамі, лацінскім тэкстам і тэкстам чэскай Бібліі, якая была надрукавана ў 1506 годзе.

Прычыны, чаму ён падняўся адпавядальнай і труднай працы, даць пераклад сьвятога пісьма ў роднай мове, Ф. Скарына тлумачыць патрыотычнымі мяркаваньнямі:

„найболѣе съ тое причины, иже мя милостивы Богъ съ того языка на свѣтъ пустилъ“.

А такжа мяркаваньнямі грамадзкімі, бо:

„Не толико сами собѣ нарождвомся на свѣтъ, но болѣе ко службѣ Божіей и посполитого доброго“.

Сваю любоў да народу „посполитого“ і да роднага краю, так абасновуе:

Понеже отъ прироженія звѣри, ходящіе въ пустыни, знають ямы своя; птици летающіе по воздуху, ведають гнѣзда своя, рыбы, плывающіе по морю и по рѣках, чують вири своя, пчелы и тым подобная боронять ульевъ своихъ, — такожъ и люди игдѣ зродилися и ускормлены суть по Бозѣ, къ тому мѣсту великую ласку имають“.

Погляд Скарыны на значэньне кніг сьвятога пісьма ня толькі рэлігійны. Ен шукае ў іх ня толькі Боскай, але і жыцьцёвай мудрасьці. Гэтак у прадмове да кнігі „Премудрости Ісуса сына Сирахова“ Скарына кажа:

„Елико кратъ в неи будеши чести, по каждомъ чтении нового нѣчто научишся, чего-жесь предъ тымъ не умѣлъ. Вся бо Соломонова и Аристотелева, божественная и житейская мудрость въ сеи книзѣ краткими словы замкнена есть. Прото жъ и я для похвалы Божіей и для посполитого доброго и размноженія мудрости, умѣния, опатрености, разуму и науки приложилъ есмъ працу выложити книгу сию на рускии языкь“.