јест; прото мы гэтыј сьвет заняхајма, а тамтој
сьвет вякуістыј старајмася — так да маткі мовіў —
то нам ляпей будзе“. Тады яны абоје пашлі на Лібнан
|-
|style="vertical-align:top; text-align:left;" | 94 a
|гару і там пану Бога паклон чынілі, дзень у дзень посьнікалі,
а ў вечар адпосьнікаліся траўным карэнем. Аднаго дня
Іса прарок јаго міласьць для адпосьнікаванја па
карэньје траўноје пашоў, а матка јаго Марјама, у міхрабе седзячы,
намаз[1] кланялася, а ў тым часе Азраіл[2] прышоў,
сялам[3] даў Маріяма
і страху јаго ад розуму адышла. Калі прышла да памяці,
мовіла: „Хто ты јест? ад срогасьці твајеј шлункі маје
трасуцца, розум адходзіць“. Азраіл мові: „Ја јест“.
[4]Ракла Марјама: „Ці навя-
жаць мяне прышоў, чы тож душу мају браць прышоў?“ Азраіл
мовіў: „Прышоў ја душу твају браць“. Марјама мовіла:
„Прашу цябе адну гадзіну мне счакај, няхај
мој мілыј сын прыјдзе Іса, ја твар јаго абачу
і дастамэнт учыню.“ Азраіл рэк: „Ја (јест… пасол)
Божыј, прыказане трымају ...а......
учыніць немагу, мне П(ан Бог).........
і нагој ступіць..........(Марјіама)
|-
|style="vertical-align:top; text-align:left;" | 94 b
|ракла: „Ја волі Божај јест удзячна“. Потым Азраіл у јаје
душу узяў і пашоў. Потым Іса прарок посьле јатцыю[5]
прышоў, матку абачыў: на міхрабе ляжыць. Іса разумеў, што
у паклоне ляжыць „няхај адну гадзіну стрывају“ і сам
не адпосьнікаваўся: „няхај матка ачхнецца за адно ад-
пасьнікајемся“. Карэнје палажыў, намаз пець пачаў. Потым ночы
часьць мінула, Богу паклон чыніў, да маткі прыступіўшы,
легкім голасам клікаў, мовіў: „І матка, усе людзе посьнікавалыја
адпосьнікаліся“. Потым јашчэ ночы часьць мінула, Іса
рэк: „І матка, што табе стала, неадпосьнікајеся(!)?“ Матка на то
нічога не адкажа. Іса мовіў: „Матка маја, намаз кланяўшыся,
умарылася, няхај јашчэ адну гадзіну паляжыць,
ја за јаје Богу пакланюся.“ Пачаў кланяцца, јашчэ цярпеў,
ужо кал)я поўначы стала, знову да маткі
(прыступіўшы, клікаў голасам) бядунлівым: „І матка, што
(табе стала, што жа)днага слова неад-
- ↑ Малітва, слова перскае.
- ↑ Імя ангела сьмерці.
- ↑ Сялам даці — прывітаці, сказаці „assalamun alaikum“ (=супакой табе!). Сялам — слова арабскае.
- ↑ Прапушчаны арабскі сказ; яго даслоўны пераклад „Сказала Марыя: „Ці прышоў даведацца, ці ўхапіці?“ Наступны крыўскі сказ ё вольным перакладам гэтага арабскага.
- ↑ Вячорная малітва, араб.
