Старонка:Ластоўскі В. Гісторыя беларускай (крыўскай) кнігі.pdf/482

Гэта старонка не была вычытаная

10. Въ корчмѣ абы ся жаденъ не найдовалъ, подъ строгою карностью и на насъ митрополита виною.

11. До хворыхъ ити не лѣноватися, дяковъ не посылаючи, и о причастіе святыхъ Таинъ не торговатися.

12. Гдѣ церковь есть непосвящена, абы всѣ старалися и людемъ тое прекладали, абы пильное старанье о посвященію церкви чинили: бо такіе конечнѣ будутъ печатаны.

13. Въ олтарю антимисъ абы былъ благочестивого митрополита, тежъ келихъ, дискосъ, лыжица, и прочее абы было все поряднѣ що належитъ до службы Божой.

14. Тые, которые караны бываютъ отъ свѣтцкого уряду на горлѣ, абы были споведаны и Таинъ Христовыхъ причащены, и пильно просити уряду, абы того дня не были караны на горлѣ.

15. Тые невѣсты, которые дѣти рожаютъ и зъ свѣта сего сходятъ, тогожъ часу, обмывши, абы были причащены.

16. А которые бываютъ борзо хворые и зъ свѣта сходятъ, а не могутъ мовити и не исповѣдалися, а прагнутъ Таинъ Христовыхъ, жебы не агіязмою, але самымъ тѣломъ и кровію Христовою причащены были, пильная есть того потреба“.

МАЛІТВЕННІК, друк. у Спір. Собаля, ў Кутэйне, 1631 г., у 12-ку, 304+40(?) ліст. (Ундольскій).

„ЧАСОВНИКЪ“, друк. у Спірыд. Собаля, у Кутэйне, 1632 г., ў 4-ку, 132+32 лісты. Мова Часоўніка ц.-славянская, відочна пашырэньне яго было разьлічана пераважна на Маскву. Ад пачатку друкарства адным с паважных рынкаў збыту, друкаваных у Крывіі кніг, была Масковія. Да другой чверці ХVІІ ст. кнігі с крыўскіх друкарань, пад назовам „літоўскіх“, прадаваліся ў Маскве і запаўнялі сабой кніжні пры царквох, манастырох і ў дамох прыватных асоб. Аднак, адношаньне да кніг, пісаных і друкаваных у нас, не было ў Маскве прыхільнае; чыталі іх с цікавасьці, куплялі для богамольнага ўжытку с патрэбы, але заўсёды падазравалі, што ў іх многа гэрэтычнага. Выплывала гэта с таго, што разуменьне праваслаўя ў Маскве было іншае чым ў крыўскіх і украінскіх землях: там, у Маскве, панаваў большы консэрватызм, тут — поступ. З гэтых прычын, у 1627 годзе, быў выданы старэньнем Маскоўскага духавенства загад, каб

„впредь никто никакихъ книгъ литовскія печати не покупали“.

У пачатку 1630-х гадоў загад гэты значна аслаб, дзеля гэтага нашы друкары ізноў пачалі перасылаць кнігі на продаж у Масковію.

„НОВЫЙ ЗАВѢТЪ“, с Псалтыром на перадзе. На белягох кнігі маюцца кароткія тлумачэньні зьместу асобных разьдзелаў у крыўскай мове. У 4-ку, друкаваны ў 1632 годзе ў Кутэйнскім манастыры. Кніга мае пасьвяту Стэткевічу і на адвароце агалоўнай балоны верш на гэрб Стэткевічаў, старакрыўскай мовай.

ПАНЭГІРЫК ПЯТРУ МАГІЛЕ 1632 Г. (Карскій, „Бѣлоруссы“, т. І)