винъ скоморохови: покинемо загадки а лепей поличемо святцы года целого: у кого будеть болей святцевъ въ году, того и вѣра лепшая. Добрѣ, мовилъ скоморохъ, дай напродъ поличемо святыцы въ моей вѣре, а для певности рахунку я буду изъ твоей бороды выривати за кождое свято по волосу, а ты будеш вырывати у мене волосы рахуючи свое святы. И мовилъ жидовинъ, добре. Слухай же жидовине, мовить скоморох. Въ нашей вѣре хрестиянской початокъ всемъ святам, свято Коляды або Рожство Христово, да у жидовина того волос вырвал. А на други день Рожства Христова свято у нас припадаеть Собору Пресьвятыя Дѣвы Богородицы, да у жидовина того волосъ вырвалъ. А на третей день першого мученика за вѣру хрестиянскую архидиякона Стефана, да у него волосъ вырвалъ. А на четвертый день двехъ тысещ мучениковъ и зловилъ жидовина за бороду обедвома руками и выторгнулъ у него мало не всѣ волосы. А на пятый день побитыхъ отъ Ирода цара въ Бетлегеме 14.000 малолетокъ, и вырвалъ у жидовина послѣдние волосы, якия зостали. Жидовинъ же не утерпелъ стояти и побеглъ прудко од того скомороха. Тако был посоромоченъ онъ филозофъ жидовский отъ скомороха“.
Гэта сатыра зайшла, праўдападобна, з Баўгарыі і ад нас была перанесена ў Масковію. Курсавала яна ў Полацку, мабыць, сярод студэнтаў тутэйшай езуіцкай Акадэміі.
„БРАШНО ДУХОВНОЕ, сирѣчь Псалмы, молитвы, пѣнія, благодаренія, и каноны и прочая, отъ многихъ святыхъ книгъ собранныя, зело нужныя и душеполезныя“. Друк у Кутэйне (каля Магілева), ў 1639 годзе; 4-ка, 4, 126, 103, 383 і 55 лістоў.
Другое выданьне гэтай кнігі адціснута манахамі Кутэйнскага манастыра, вывезенымі, разам са сваей друкарняй, у Уверскі манастыр:
„въ монастырѣ общежительномъ Иверскомъ, иже на святѣ озерѣ (при Валдаяхъ) въ строеніи святѣйшаго Никона Патріарха“.
„СЛУЖЕБНИКЪ“, друк. ў Вільні, 1640 г., у 8-ку. (Ундольскій).
„СЛУЖЕБНИКЪ“, друк. ў Вільні, ў друкарні Сьвятадухаўскага манастыра (Wiszniewski, „Hist. L. P.“, т. VIII, б. 410), Ці ня ёсьць гэта тая самая кніга, што паказана ў Сахарава пад 1638 г. № 365, або пад 1640 г. № 393? (Гл. „Хронологическ. указатель“ Ундольскага, балона 60 № 488).
„СЛУЖЕБНИКЪ“, друк. ў Вільні, 1641 г., у 8-ку, (Ундольскій).
„НОВЫЙ ЗАВѢТЪ“ с Псалтыром на пачатку. Вільня, 1641 г., друкарня Сьвятадухаўскага манастыра, ў 8-ку, 4+104+4+450+28 ліст. (Ундольскій).
„НОВЫЙ ЗАВѢТЪ“ с Псалтыром на пачатку. Еўе 1641 г., ў 8-ку, 8+450+28 (Каратаев).
