„Напервѣй за помочью Божіею о шести дняхъ починаемъ въ который сотворилъ Господь все створенье“.
Далей даецца скарочаная пэрская гісторыя. За гэтым памешчана Александрыя. Гісторыя грэцкага царства і царства Антыохавага. Гісторыя Троі. Рымская гісторыя да Аўгуста.
„Поколѣнье Христа избавителя нашого которой пришолъ для збавеня нас, на свѣтъ сей и зродился отъ Пречистой Дѣвицы“.
Гэтым канчаецца рукапіс.
ХРОНОГРАФ, рукапіс пачатку ХVІІ ст. СПБ. Публ. бібл., б. № 5. Зьмест падобны як у папярэднім хронографе.
ХРОНОГРАФ. СПБ. Публ. бібл. № 158, зьяўляецца дакончаньнем рукапісу тэйжа бібліатэкі. № 5.
„ЕФІМЕРІОS си есть дневникъ Всегдашнихъ Млтвъ… Трудолюбіемъ Іноковъ С. Обители Сошст. Пресвт. Жив. Дха… типоизданный в Вилни Року Гсдня 1652“. У 32-ку, 7+326+25 лістоў. На адвароце агалоўнай балоны дрэварыт, які выабражае „Старожитный Клейнот ихъ М. П. П. Трызновъ“ і эпіграма на гэты-ж гэрб.
У агалоўках віленскіх друкаў ужо ад 1630-х годаў пачалі паяўляцца славянскія літары, закругленыя і стылізаваныя на спосаб літар лацінскіх. Гэткі агаловак і ў кнізе „Ефимеріос“. Літары гэты пабачыў Пётр Вялікі, упадабаўшы іх, загадаў у 1704 годзе, такія-ж самыя адліць у Амстардаме. Літары гэты названы былі „гражданскімі“.
„НОВЫЙ ЗАВѢТЪ“ с Псалтыром на пачатку, друк. ў Кутэйне, 1652 г., у 4-ку, 6+126+500 лістоў. (Ундольскій).
„БУКВАРЬ ЯЗЫКА СЛАВЕНСКАГО“, Вільня, 1652 г., у 8-ку. З дрэварытамі ў тэксьце. Гэты букар і граматыка Сматрыцкага ляглі ў аснову школьнай асьветы ў Масковіі.
„ДИДАСКАЛІЯ, альбо наука, которая ся первѣй изъ устъ священникомъ подавала о седми сакраментахъ, или тайнахъ на Синодѣ помѣстномъ во градѣ Могилевѣ, 1637 года, отъ Господина Силвестра Косова, Епископа Оршанского и Могилевского, потомъ Митрополита Кіевского; въ Кутейнскомъ монастырѣ“, друк. 1653 г., у 4-ку, 4+31 ліст.
