Старонка:Ластоўскі В. Гісторыя беларускай (крыўскай) кнігі.pdf/678

Гэта старонка не была вычытаная

КАТАЛІКІ СЛАВЯНСКАГА АБРАДУ (УНІЯТЫ) карысталіся тыміж самымі літургічнымі і малебнымі кнігамі, што і праваслаўныя. Аднак захаваліся помнікі перапісываныя і друкаваныя з ініціятывы уніятаў, да гэткіх належаць:

Служебникъ. Друк віленскі 1624 г., б. 539.

Служебникъ. Друк супрасльскі 1695 г., б. 580.

Леітоѵргікоn сі есть служебникъ. Друк супрасльскі 1727 г., б. 613.

Леітоѵргікоn си есть служебникъ. Друк супрасльскі 1763 г., б. 620.

Служебникъ. Друк віленскі, валадковічаўскі 1773 г., б. 622.

Требникъ. Друк віленскі 1624 г., б. 540.

Требникъ языкославенскій. Друк супральскі 1636 г., б. 617.

Послѣдованіе постригу въ малый иноч. образъ. Друк супральскі 1697 г., б. 607.

Канонникъ. Друк супрасльскі 1788 г., б. 629.

Каноннникъ. Друк супрасльскі 1791 г., б. 633.

Акафіст Богародзіцы. Друк славяно-лацінскі ХVIІ–ХVIIІ ст., б. 586.

Евхологіоn, сирѣчь молитвенникъ. Друк супрасльскі 1766 г., б. 620.

Анѳологіоn. Друк супрасльскі 1783 г., б. 624.

Соборникъ. Друк супрасльскі 1791 г., б. 633.

Тріодь цвѣтная. Фіолеўская, друк кракаўскі 1483 г., б. 168.

Тріодь постная. Друк фіолеўскі 1491 г., б. 169.

Тріодь цвѣтная. Друк супрасльскі 1793 г., б. 634.

Октоихъ. Фіолеўскі, друк. кракаўскі 1491 г., б. 169.

Жыровіцкі богагласьнік. Рукапіс ХVІІ ст., лацінікай, б. 586.

Пѣсни набожныя. Друк 1791 г., б. 633.

Молитвы повседневныя. Друк віленскі, Сьвятатроецкі 1596 г., б. 469.

Молитвы повседневныя. Друк віленскі 1602 г., б. 501.

Часословъ. Фіолеўскі, друк. ў Кракаве 1491 г., б. 169.

Часословъ. Друк супрасльскі 1772 г., б. 621.

Часовникъ. Друк супрасльскі 1778 г., б. 623.

Часовникъ. Друк супрасльскі 1780 г., б. 623.

Часословъ. Друк супрасльскі 1786 г., б. 624.

Часовникъ. Друк супрасльскі 1790 г., б. 631.

Часословъ налойный. Друк супрасльскі 1793 г., б. 634.

РЫМА-КАТОЛІКІ пачыналі перакладаць сваю літургічную пісьменнасьць у ХV ст., але хутка гэту мысль закінулі і толькі ў канцы ХVІII ст. с пачыну езуітаў і біскупа Сестржэнцэвіча пачалі заводзіць крыўскую мову ў дадатковым набажэнстве. Захаваліся, або ведамы гэткія помнікі гэтай пісьменнасьці:

Как ся мша чтеть Римским обычаем ма(тце Божіей. Рук. ХV ст., б. 182.

Лацінскія малітвы ХV ст., б. 182.

Kantyczka, albo nabožne pieśni w narzeczu Połockim. Друк полацкі 1774 г., б. 662.

Nabožnyje pieśni. Гл. б. 633.