Гаръмонія. Апраўданьне уніі, рук. ХVІІ ст., б. 506.
Ѳeses. Праграма публічнай дыскусіі на рэліг. тэмы. Друк ХVІІ ст., б. 508.
Полемічныя творы Іозафата Кунцэвіча. Рук. ХVІІ ст., б. 518.
Оборона едности церковной. Друк ХVІІ ст., б. 520.
О вѣрѣ единой, святой, соборной апостольской церкви. Рук. ХVІІ ст., б. 525.
Апологія, Мелеція Сматрыцкага. Друк. 1628 г.
Протэстація, Мелеція Сматрыцкага. Друк. 1628 г., б. 545.
Аполлеіа Апологїи. Друк 1628 г., б. 545.
Пареnеsis, или увѣщаніе къ Виленской братїи. М. Сматрыцкага. Друк 1628 г., б. 546.
ЕXETHESIS Мелеція Сматрыцкага. Друк 1629 г., б. 547.
VIII. Каляндары.
Календарь новый. Друк ватыканскі 1596 г., б. 465.
Календаръ або мѣсяцесловъ хрестіянскій. Друк супрасльскі 1726 г., б. 613.
Календар на 1727 г. Друк кенігсбэргскі, б. 614.
Календар Грэко-Рускі. Друк кэнігсбэргскі 1730 г., б. 617.
Святцы. Друк супрасльскі 1774 г., б. 623.
Святцы съ кратк. житіями. Друк супрасльскі 1786 г., б. 625.
Святцы. Друк супрасльскі 1788 г., б. 629.
Святцы. Друк супрасльскі 1796 г., б. 636.
ІХ. Памяньнікі.
Кожды манастыр меў кнігу ў якую ўпісываў на вечнае памінаньне сваіх дабрадзеяў і колятараў; нажаль да нашых часаў дахавалася гэтых, цэнных для гісторыі, кніг не шмат і то толькі с пазьнейшых часаў.
Памяннік сангушкоўскі ХV ст., б. 179.
Віленскі памяннік ХVІ ст., б. 487.
Полацкі памяннік ХVІ ст., б. 487.
Слуцкі памяннік ХVI ст., б. 487.
Суботникъ, 1610 г., б. 512.
Супрасльски памяннік, 1631 г., б. 550.
Жыровіцкі памяннік. Рукапіс ХVІІ ст., б. 585.
Вялікарыцкі памяннік. Рукапіс ХVІІ ст., б. 585.
Грозаўскі памяннік. Рукапіс ХVІ–ХVІІ ст., б. 585.
Дзятлавіцкі памяннік. Рук. ХVII ст., б. 585.
Х. Гісторапісь.
Летапісаньне зачалося ў нас вельмі рана: сьв. Еўфрасінія сьпісывала ў ХІІ ст., полацкія летапісы; працьвітала летапісаньне і ў Смаленску, аднак, як Полацкія, так і Смаленскія летапісы загінулі, мейсца іх заступілі Літоўскія Летапісы, уложаныя не раней ХV ст. і Рускія Летапісы, сьпісаныя ў ХІІ ст., але дайшоўшыя ў сьпісках толькі канца ХV ст. Першыя зьмяшчаюць цалком нашу гісторыю, ў другія наша гісторыя ўвайшла паасобнымі ўстаўкамі. Цэнны для нашай гісторыі матэр’ял зьмяшчаюць Хронографы, сьпісываныя
