Сын
(адвярнуўшыся, ціха сьмяецца).
Доктар
(усьміхнуўшыся).
Не паперку, а тое лякарства, якое дадуць у аптэцы па гэтай паперцы. Там будзе і мікстура і на рэцэпце напісана што рабіць.
Маці
Мек… мек… скура.?
Доктар
Мікстура.
Маці
Стура… стура… Дык вось я хачу, каб і на мек… стуры было таксама напісана што рабіць, бо я яму рэцэпт дам, а мек-стуры ня буду ведаць, як даваць.
Доктар
Рэцэпт — гэта не лякарства, а паперка, на якой будзе напісана, як даваць лякарства.
Сын
Ня дзівецеся, доктар, што паперу тут прымаюць за лякарства. У нас ёсьць шаптуны, якія даюць хворым выпіскі-на масьле або на паперы, і вось тую малітву, якая будзе там напісана, — трэба зьесьці.
Доктар
А-а! Вось яно што! Ну, глядзеце-ж, не ганецеся за тым, каб адразу паправіўся, даючы адразу ўсё лякарства (як гэта бывае, хоць і рэдка). У кожным выпадку, завеце доктара. А то склікаюць знахароў, якія ня лечаць, а горш псуюць здароўе, і калі ўжо чалавек канае — завуць доктара; а потым дзівяцца і кажуць, што і доктар не памог. Хваробы не запушчайце.
Маці
Ды як-жа яе не запушчаць, калі вось у мяне баліць нага, а доктар, які нядаўна прыяжджаў у вёску лячыць каня — яго прозьвішча, здаецца, вэртынар, — дык вось ён казаў, што трэба рэзаць. Дык як-жа гэта, жывое цела?
