ЗЬЯВА 9
Зыгмусь адзін
(часта папраўляе каўнер, які яму муляе бяз прывычкі. Плюе на рукі, гладзіць валасы, глядзіцца ў люстэрка). Вось тут можа і жанюся, а то ўжо збрыдла аднаму каля сьвіней хадзіць. І што я буду з ёй рабіць, як жанюся? Хэ-хэ. Што калі пісклявая пападзецца? У мяне і так з вушэй сьвінячы піск ня выходзіць. А можа і добрая? Усё-ж ткі гарадзкая, можа іграць умее на грамафоне. Хэ-хэ. Вось будзе добра.
Мікода
(у жаноцкім парыку і ўбраньні, робіць комічны рэвэранс і, вітаючыся з Зыгмусем, моцна цісьне яму руку). Добры вечар!
Зыгмусь (вітаецца).
Добры вечар, паньне! Ой! (Ад болі рукі).
Мікода
Што з вамі? фі які вы слабы. (Садзіцца).
Зыгмусь (убок).
Добры інтэрас, сьціснула руку, як абцугамі.
Мікода
Сядайце. (Ставіць крэсла супроць сябе).
Зыгмусь
(нясьмела, баючыся, садзіцца й маўчыць).
Мікода
Вы прышлі да мяне, каб маўчаць? Скажэце, што ў вас ёсьць цікавага дома?
Зыгмусь
У нас… сьвіньня рабая апарасілася.
Мікода
Ха-ха-ха… Вы, здаецца, прышлі да мяне ў сваты?
Зыгмусь
Так, так, у сваты. Хутка й тата прыдзе.
Мікода
А што мы будзем рабіць, як пажэнімся?
