РАСКАЗЫ ДЛЯ ДЗЯЦЕЙ.
ВОЎК.
Быў адзін хлопчык. І ён вельмі любіў есьці кураняты і вельмі баўся ваўкоў.
І аднаго разу гэты хлопчык лёг спаць і заснуў. І прысьніў ён, што ідзе адзін лесам па грыбы, і раптам з куста выскачыў воўк і кінуўся на хлопчыка.
Хлопчык спалохаўся і закрычаў: „а-яй, ён мяне зьесьць!“
Воўк кажа: „пачакай, я цябе ня зьем, а я з табою пагавару.“
І пачаў воўк гаварыць чалавечым галасам.
І кажа воўк: — Ты баішся, што я цябе зьем. А сам ты, дык што робіш? Ты любіш кураняты?
— Люблю.
— А нашто-ж ты іх ясі? То-ж яны, гэтыя кураняты, гэткія самыя жывыя, як і ты. Кожную раніцу пайдзі паглядзі, як іх ловяць, як кухар нясе іх на кухню, як перарэзвае ім горла, як іхняя маці кудакча аб тым, што кураняты ў яе бяруць. Бачыў ты гэта? — кажа воўк.
„Хопчык кажа: — Я ня бачыў.
— А ня бачыў, дык ты паглядзі. А вось цяпер я цябе зьем. Ты гэткае-ж самае куранятка — я цябе і зьем.
І воўк кінуўся на хлопчыка, і хлопчык спалохаўся і закрычаў: „ай-ай-ай!“ Закрычаў і прачхнуўся
