Старонка:Лукішкі (1929).pdf/109

Гэта старонка не была вычытаная

Нас ня зломіць цемра, сіла капітала,
Мы гартуем волю на граніт і сталь,
Каб істота наша хараством зіяла,
Каб штодзень сьвятлейшы быў наш ідэал.
У грудзёх іскрацца, зіхацяць праменьні
Веры і надзеі ў сонца і сьвятло.
Веру, не змарозяць краты і каменьні
Сэрца, што так верыць ў праўду і дабро.

Лукішкі.
21-VIII—27 г.

|}