Старонка:Лукішкі (1929).pdf/118

∗
∗     ∗

За кратай мінаюць вясновыя дні,
Таюць і гаснуць, як сьвечак агні,
Глытае іх цемра нямая.

За мурам далёка бурліць барацьба
За новую праўду людзкога жыцьця,
За сонца агністага мая.

Мне хочацца вырвацца з лапаў турмы
Да сонца, прастору, да сьветлай вясны,
Да віру жыцьця і змаганьня.

Парваць, здрузгатаць на кавалкі ланцуг,
Народны хацеў-бы я выклікаць рух
Па волю, красу і каханьне,

Хацеў-бы уліць я у сэрца людзей
Агністую ляву уласных надзей,
Ў працоўную моц, перамогу.