Старонка:Лукішкі (1929).pdf/119

Гэта старонка не была вычытаная

Хацеў-бы разьвеяць няволі імглу,
Хацеў-бы даць волю прасьвеце, дабру —
Бунтарскаму руху дарогу.

Хацеў-бы я зьнішчыць і краты зямлі,
Што сеткай густою над краям ляглі,
Як стогн хаўтуроў, пахаваньня.

Пабачыць хацеў-бы шчасьлівым народ,
Пабачыць хацеў-бы народны паход
Па волю і сьветлае раньне.

З народам хацеў-бы памерці ў баю,
За волю агульную, волю сваю.
За шчасьце сялян-пролетараў.

Быць сьведкай хацеў-бы вялікага дня —
І чуць, што удзел прыймаю і я.
У змаганьні, на хвалях пажараў.

Пабачыць хацеў-бы ўсясьветны віхор,
Што дыбам паставіць бязьмежны прастор
І кіне на панства грамады.

Пабачыць хацеў-бы вялікі расьсьвет,
Калі ўзварухнецца абуджаны сьвет
І стане на шлях барыкадаў.