Старонка:Лукішкі (1929).pdf/120

Гэта старонка не была вычытаная

З зорак хацеў-бы я сплесьці вянок,
З сонца хацеў-бы зачэрпнуць паток
І масам працоўным аддаць.

Каб вечна крыніцай бруіла жыцьцё,
Каб вечна крыштальным было пачуцьцё,
Жыцьцё каб умелі кахаць.

Ахвяры памёршых за волю ў баю
Хацеў бы уплесьці у песьню сваю
Для дзетак другіх пакаленьняў.

І песьняй хацеў-бы іх сэрцам сказаць,
Як трэба за волю змагацца, ўміраць
І колькі патрэбна цярпеньня.

Лукішкі.
26-XII 1927 г.

|}