Старонка:Лукішкі (1929).pdf/125

Вастрогі дрэмлюць за кардонам,
А ў іх сядзяць сыны палёў,
Па волі панскага закону,
Сарваны з родных каранёў.

О, не забыць мне бедны край,
Дзе кроўю спырсканы дзірван,
Дзе валадарыць польскі пан,
Дзе пад бічом спраўляюць май.

Менск.
30-IV—28 г.

|}