Старонка:Лукішкі (1929).pdf/64

НАЧНЫЯ ДУМЫ

Заснуў ў мгле вастрог пануры.
Застыў на кратах ціхі сон;
І маладзік сярпом з-за муру
Глядзіцца ў цёмнае вакно.

Гадзіньнік мерна аднатонна
Рытмічна б‘е: цік-так, цік-так…
А за вакном панура, сонна
Дыван паклала ночы мгла.

*

Трах-тах!
Трах-тах!..
Па плітах крочыць
Са стрэльбай вартаўнік стары.
Як здань магіл,
Як ястраб ночы
Вартуе „могільнік жывых“.