Старонка:Лукішкі (1929).pdf/95

Бяз мукаў, поту і змаганьня
Ня ўбачым вольнае краіны.
Пасьля начы ідзе сьвітаньне,
Комуна йдзе пасьля руінаў!

Дык, маладняк, бліжэй к народу.
Злаві працоўных сэрпаў рытм.
І шматчаканую свабоду
Вітае хай зямля, блакіт!

Заслона цемры сойдзе з вочаў,
Міне нявольніцтва пара!
Мы — дзеці дня. Даволі ночаў!
Вітайце Ўсход і сонца рань.

Лукішкі.
7-VIII—27 г.

|}