віцу, парфуну цягне. Хай ты затані, людзкая натура, колькі ў ёй рожнага пашкуцтва!
Во, якраз добра што успомніў: махорку вязу для кума Яхіма; папрабую закурыць, мо‘ развядзе крыху, пасьвяжэе
А-а-а а! прачнуўся, ды ешчэ пазеваю… што значыць моцна заснуць — як рукой адняло. А мая паня, покуль я спаў, стапнела, як лёд, на некай станці. Ось цяпер то добра ехаць: на ўсю лаўку адзін; хоць ногі папрастуюцца, — выцягнуся.
А-а-а-а, пазеваецца, што гэта значыць: ні разу білетаў шчэ ня пыталі; мо‘ вышаў які маніфэст, каторым дарма сягоньня машынамі пруць. А шкада: білет за нішто прападае. А-а-а-а! праспаўся так добра, а зноў пазеваю.
Білеты вашы, білеты! — Дзякуй Богу! білет прыдасца. — Ваш білет? — Зараз паночку падам, недзі ў кішэні замахрушыўся; маю, як жэ — маю; пэўна, што па прошанаму ня ехаў бы ў госьці да кума Яхіма. А восяка — знайшоў шэльму. Кантроль глузды вытарчыў — мусіць навічок — да білетаў ня прывык. — Білет ваш не важны, загрымеў страшным голасам. — Не я друкаваў — такі ў касі выдалі. Вы не салдат, білет не важны. — Не, братка, гэта ўжо за востры жарты! Кажы каму іншаму, што забыў салдаччыну, я ж буду помніць яе, канаючы. — Білет салдацкі — для салдат у формі. І гэта, паночку, маю — толькі пад сподам. Бачыце, нескладна выпусьціць на шнюраваные чэравічкі; а шапку — ў куфэрку вязу на гасьцінец куму Яхіму. Зараз як піць даць пакажу усё. — Высадзіць! засоп на малодшага кандуктара. Ані апомніўся: машына наляцела на станцю — высадзілі.
— А бадай жэ вас немач! ды што-ж я цяпер параджу? як раз на поў дарозі: на права — Менск; на лева — Бердзічэў; ні туды, ні сюды. Аж нос з бяды скорчыўся, — чаго добрага арыштуюць. Ні з мейсца ня рушуся. Занялася душа. У папярок рэльсаў лягу — рэжце, дратуйце хрышчонага чэлавека! Сьвяткуйце на маіх касьцях! Нябось дарма вам ня зойдзе, салдацкую шапку надзену. Ага! добра, што успомніў: маю ў кішані для сына Яхіма спранжыновага сабачку — брэхалку, — выму, прыцісну да сэрца, ніхай склікае народ, ніхай людзі ўбачуць вашу справядлівасьць хоць на прым — апрыля!![1]
М. Крапіука.
- ↑ Прым — апрыля — гэта 1-га красавіка — дзень, у каторы выбачаюцца розные і кпіны.
