Гэта старонка не была вычытаная
|
Прыстаў, (садзючыся на патстаўленай яму лаўцэ і дастаючы торбу с паперамі). Ну кажэце, як было ўсё. Мачыха маладой. Так пашло, як пачалося… Соцкі. Што-ж, пішэце: ўсё згарэла, Прыстаў, (запісываючы). А з людзей? Голос з грамады. Дзіцё ў хаце, (паказываючы на вар’ятку). Гэтай сьпёк агонь. Прыстаў. Прычына? Колькі галасоў. Патпаліў во гэты злодзей. Мачыха маладой. Каб яму дна… Прыстаў. Годзе, годзе! |
